“Ons” huisje is verkocht!
Verkocht!
Het huisje wat we de afgelopen twee periodes van acht maanden gehuurd hadden is verkocht. Dat kwam niet echt als een verrassing want de opzet van de projecteigenaar is niet om huizen te verhuren maar te verkopen. Alleen omdat de huizenmarkt slecht was konden wij dit huis huren. Het afgelopen half jaar begon de markt weer aan te trekken en in de afgelopen maanden hebben we dan ook drie maal bezoek gehad van potentiële kopers.
Begin april kregen we van de salesmanager mevrouw Aon de mededeling dat de buitenboel geschilderd ging worden en dat een paar dagen later de tuin opgeknapt zou worden alvorens de nieuwe eigenaar, een Zweed, het huis zou komen bekijken. Het leek ons een logische planning, eerst schilderen, dan het tuinonderhoud en dan de oplevering. Uiteraard konden we gewoon blijven wonen tot eind mei, want contract is contract, zelfs hier in Thailand.
Het liep toch want anders
OP 2 april arriveerden de schilders die meteen voortvarend aan het werk gingen. Heb ik als domme amateur altijd gemeend dat je de muren eerst schoon moest maken alvorens met het schilderwerk aan te vangen, nou daar hadden deze professionele Thaise schilders toch andere methodiek voor. Amper waren ze de poort binnen of de eerste rollers met verf werden over de muren uitgesmeerd. Een half uurtje later kwamen, dagen eerder dan gepland, de tuinlieden, die net als de schilders, geen tijd verloren lieten gaan. Binnen no time werden er enkele struiken gepland, uiteraard tegen de muur waar de schilders nog mee bezig waren. Van enige coördinatie tussen verschillende vaklieden was geen sprake. Er moest ook nieuw gras gelegd worden, het oude was vanwege de droogte zo dood als een pier. Dus na enig zorgvuldig meetwerk vertrokken de tuinlieden weer om de graszoden te kopen. Het oude gras werd er zo veel mogelijk afgeschraapt en daarna werd het nieuwe gras er opgegooid. Van eerst egaliseren en nieuwe aarde opbrengen hadden deze hoveniers nog nooit van gehoord. En oh ja, niet goed gemeten dus ze kwamen gras tekort. Dat werd snel opgelost door wat nieuwe graszoden te kopen, helaas van een andere kleur, en gedeeltelijk was het al geel en dood, maar een kniesoor die daar op let. Dat gaat de opdrachtgever nooit accepteren zei ik nog lachend tegen mijn vrouw. Maar daar had ik me toch deerlijk in vergist, of ze hebben het helemaal niet gezien of ze vonden het prachtig die ongelijk liggende grastegels in de verschillende kleurschakeringen, er werd in ieder geval niets over gezegd.
De nieuwe eigenaar
Op de dag dat de nieuwe eigenaar zou komen werd er eerst nog een stylist ingevlogen die aan de overkapping vier bakjes met orchideeën ophing. Dat dit geen prutser was werd snel duidelijk want hij was hier een paar uur mee bezig! Daarna werd ons tafeltje van het terras in de tuin gezet met daarnaast een stoel en twee bij elkaar passende planten. Na veel wikken en wegen, herschikken, weer terugplaatsen en nogmaals verschuiven kon het uiteindelijk zijn goedkeuring wegdragen. Na het bezoek mochten we alles weer terugzetten. Planten in potten die hem niet bevielen werden buiten de poort gezet om afgevoerd te worden. Toen hij even niet keek hebben we die weer teruggezet. Ik begon intussen wel benieuwd te worden naar de nieuwe eigenaar, zou de Zweedse koninklijke familie dit pand gekocht hebben?
Maar dat bleek toch niet het geval, in de middag arriveerde hij samen met zijn Thaise vriendin. Hij was niet een van de drie mensen die eerder het huis bezichtigd hadden, dus moest hij op een ander tijdstip, wellicht voordat wij er in Oktober introkken, het huis bekeken hebben.
Niet dus!
Al gauw bleek dat hij hij het nog niet eerder gezien had, zelfs mogelijk niet op foto of tekening, getuige zijn verraste reactie over een tweede aanwezige badkamer.
Na tien minuten met een noodgang door het huis gelopen te hebben, geen enkele relevante vraag stellend, zonder oog te hebben gehad voor de buitenboel (arme stylist, die zo zijn best had gedaan) vertrok het hele gezelschap weer. Een hele vage toezegging dat wij het huis wellicht van hem konden huren namen we maar voor kennisgeving aan.
Op zoek naar een nieuw huisje
Voor onze volgende huurperiode van Oktober 2018 tot en met Mei 2019 moesten we dus wat anders zoeken. dat leek ons geen enkel probleem want er is veel aanbod. Vanuit onze directe Thaise kennissenkring hadden we al drie opties.
De eerste was van onze lieftallige en opzienbarende vriendin Mrs Pui, die meerdere huizen bezit. Het huis wat ze voor ons te huur had lag echter te ver weg van de locatie waar we graag zitten en ook de omgeving aldaar sprak ons wat minder aan. Financieel was het wel aantrekkelijk want we konden het gratis (!) van haar huren, alleen voor elektra, water en zwembadonderhoud zouden we dan betalen. Toch maar niet gedaan.
De tweede optie was van Mr. Dan die een gigantische villa heeft die hij zoveel mogelijk als Party-huis probeert te verhuren. Dat soort huizen zijn vooral in het weekend populair bij jongeren uit Bangkok. Hij stond open om het eventueel voor acht maanden aan ons te verhuren. Maar het huis was ons veel te groot. Totaal, inclusief gastenverblijf, acht slaapkamers en badkamers! Ik zou me daar als “Pinkeltje en het grote huis” voelen (wie kent deze jeugdboeken nog?).
Uiteindelijk hebben we gekozen voor optie drie. Tegenover het restaurant van Mr. Nice, helemaal achter op het grasveld is onlangs een nieuw huis gebouwd. Wij hebben vanuit het restaurant de bouw kunnen volgen. De Thaise eigenaar, die veel grond in zijn bezit heeft (ook Mr. Nice pacht de grond van hem) was bereid het huis aan ons te verhuren voor acht maanden. Met bemiddeling van Mr. Nice, want de Thaise eigenaar spreekt geen woord Engels, hebben we onlangs een contract getekend voor acht maanden. Zie foto’s hieronder van het blauwe huis.
Zo, nog een kleine vier weken en dan vertrekken we weer voor vier maanden naar Nederland.
Jullie hebben nog een blogje tegoed met:
– bezoek van vrienden uit Nederland
– er zit een aap op het dak (op de melodie van er staat een paard in de gang)
– een hollende wilde olifant die een bijna verpletterende indruk achterliet
Groet
Peter
He Peter en Els.
Mooi huis krijgen(huren)jullie toch weer. Genoeg ruimte en heerlijk dat zwembad voor de deur. Genieten doen jullie nog steeds uit de verhalen en dat mag ook op jullie oude dag. Ha ha geintje. Geniet nog maar lekker en in de tijd dat jullie weer in Nederland zijn komen we zeker aan waaien voor een bakkie.
Dikke kus knuffel van ons uit twello.