Daar zijn we weer
Sorry, Sorry
Tjonge, Mijn laatste blog dateert alweer van een hele tijd geleden. De tijd vliegt hier voorbij.
Ik ben me bewust van de teleurstelling die er moet heersen bij mijn grote schare trouwe volgers. Via Google Analytics kan ik precies volgen wie mijn happypensionado website bezoekt, en heel verrassend blijk ik vooral in Zuid Amerika opvallend veel vaste volgers te hebben. Ik zie ze voor me, de mannen op de pampa’s die elke dag mijn website aanklikken om dan te moeten constateren dat er geen nieuwe berichten verschenen zijn. Ongetwijfeld zullen ze met de vertaal app op hun mobiel woordje voor woordje vertalen in het Zuid-Amerikaans om vooral maar niets te missen. Speciaal voor hun zal ik deze keer wat meer foto’s plaatsen en minder lappen tekst. (hoop dat dit lukt)
Er is de afgelopen tijd veel gebeurd, we hebben twee maal nieuwjaar gevierd (eenmaal de westerse en eenmaal het Chinese nieuwjaar), een paar keer in Bangkok geweest, in tripje van ruim twee weken naar het zuiden van Thailand gemaakt, kennis gemaakt met de moeder van Auhm, de vriendin van restaurant eigenaar Mr. Nice, een boottocht gemaakt met zoon en schoonzoon naar het fameuze phi phi eiland. Maar goed, daarover later meer
Maar eerst een paar andere vermeldenswaardige zaken
Inzegening huis
Om de geesten gunstig te stemmen is het gebruikelijk om een maal per jaar je huis in te laten zegen door Boeddhistische monniken, je moet dan wel redelijk vermogend zijn, want goedkoop is dat zeker niet. Onlangs werden we uitgenodigd door goede vriendin Miss Pui om dit unieke Thaise cultuur mee te maken. Die uitnodiging namen we met plezier aan.
Die zondag arriveerden er vijf monniken bij haar niet bepaald klein uitgevallen onderkomen. De foto’s en video spreken voor zich. Ruim een half uur lang wordt er een monotoon gebed half gezongen, half gerapt. Daarna worden ze rijkelijk voorzien van grote hoeveelheden voedsel, nieuwe gewaden, enveloppen met geld en geschenken. Deze geschenken, bestaande uit artikelen voor hun dagelijks onderhoud kun je kant en klaar in verschillende winkels kopen. Aan het oranje cellofaan verpakking kun je zien dat het voor de monniken bestemd is. Ook wij hadden zo’n pakketje gekocht met medicijnen. Een cynisch stemmetje in mij zegt dat deze pakketten weer terug gaan naar de winkels om opnieuw verkocht te worden.
Houtskool
In een land waar het vrijwel altijd mooi weer is wordt er natuurlijk veel gebarbecued, zeker door de vele stalletjes langs de kant van de weg. Maar houtskool wordt niet verkocht in grote zakken in supermarkten zoals bij ons, maar overal langs de kant van de weg in plastic zakjes van ca 2 kilo voor een 20 baht (ca. 50 cent).
Onlangs zagen we dat er op een veld vlak naast ons huis een redelijk grote iglo van hout gebouwd werd. Er was een mannetje dagenlang mee bezig om dit op te bouwen en af te dekken. Langzaam werd het ons duidelijk dat er hier houtskool geproduceerd ging worden. Nieuwsgierig geworden gingen we poolshoogte nemen, de houtskoolman sprak geen woord Engels (toegegeven wij geen Thai), maar kon onze belangstelling wel waarderen. Voor eigen consumptie had hij enkele meloenen naast de stapel liggen en hij stond erop dat wij er daar drie van zouden mee nemen. Misschien ook wel om ons gunstig te stemmen voor mogelijke overlast de komende dagen. Want eenmaal aangestoken smeulde de hoop hout bijna een week lang. Het maken van houtskool bleek nog aardig arbeidsintensief, want regelmatig moet de zaak aangestampt en nat gehouden worden. De houtskoolman sliep er in de nacht ook bij in een geïmproviseerd tentje. Als dank voor de meloenen heb ik hem een blikje bier gebracht, wat weer resulteerde in nog meer fruit welke wij in de ochtend op onze tafel op het terras aantroffen. Helaas hebben we de uiteindelijke oogst niet meer mogen maken, omdat we toen op reis waren. Had graag gezien hoeveel houtskool het uiteindelijk opgeleverd had. Nooit geweten dat het zoveel werk zou zijn.
Hier laat ik het maar even bij, de volgende keer over ons reisje naar het zuiden en de verkiezingen in Thailand.
De foto’s illustreren niet alleen bovenstaande verhalen maar ook nog enkele andere gebeurtenissen
Khun Peter