Bezoek uit Nederland

Hoera, de winter is voorbij!

Deze melding kregen we onlangs van de Thaise KNMI.
Dat betekent dat de temperaturen van de winterse waarden van pakweg 26 graden gaan stijgen naar zo’n 34-35 graden. In de nacht zakt de temperatuur naar zo’n 25 gaden. Onze activiteiten zullen we moeten aanpassen aan deze temperaturen.  Had ik net het voornemen gemaakt om elke dag vijf kilometer te gaan hardlopen, gooit het weer roet in het eten. Wat jammer! Maar we hebben best wel wat zeer frisse dagen gehad, vaker en frisser dan we het hier ooit eerder hebben meegemaakt. We gedijen beter bij de hetere temperaturen.

Bezoek uit Nederland.

In februari hebben we bijna drie weken vrienden op bezoek gehad uit Arnhem, Hans en Henny.  Ik zal geen uitgebreid reisverslag hier maken, niemand zit er op de zoveelste reisgids te wachten denk ik.  Maar een kleine opsomming wil ik hier wel vermelden en ik voeg wat foto’s toe. In Bangkok hebben we het immer interessante Lumphini park bezocht om onder andere varanen te spotten. Echter, er viel weinig te spotten want we gingen er bijna bovenop staan, ze lagen aan de rand van het park op de stoep!  Verder uitstapje gemaakt naar Ancient City, een enorm openluchtmuseum in de vorm van Thailand met alle bekende bezienswaardigheden van Thailand op een schaal van 1:1. Lekker onze gasten rondgereden in een golfkar. Leuk was ook een dagtocht vanuit Bangkok naar Ayutthaya, de oude koningsstad uit het Siam rijk. Na vier dagen Bangkok vertrokken we naar Pakchong om vanaf daar het Khao Yai nationaal park te bezoeken. De jungletocht die we daar gemaakt hebben wil ik wel wat uitgebreider toelichten, voor mij was dat wel een hoogtepuntje.

Slapen in het bed waar ooit Bruce Lee in heeft geslapen.

We hadden een hotel geboekt aan de rand van het park in Pakchong.  Nou ja, het was nog wel een drie kwartier rijden naar de ingang van het park, maar dat noemen ze in Thailand dus dichtbij.
In het hotel hingen er naast onze slaapkamerdeur foto’s van Bruce Lee, de man van het hotel vertelde ons trots dat Bruce Lee in die kamer geslapen had tijdens filmopnames, The big boss uit 1971. Dat verklaarde het aantal deuken in de hardhouten kamerdeur.

Naar het park.

We hadden een tour geboekt bij Bobby’s jungle tours. Heel toevallig kenden we die, want daar hadden we ca 15 jaar geleden ook een tour bij geboekt. Vroeg in de ochtend werden we opgehaald door een chauffeur en gids in een halfopen truck. Het was die dag redelijk koud en regenachtig. In het park aangekomen begon het spotten naar apen, vogels en alle andere tropische exoten. Deze waren lastig te ontdekken tussen het dichte gebladerte maar dankzij onze ervaren gids Mooh werden we steeds attent gemaakt op toekans, uilen en allerlei andere tropisch varianten. Met een monoculair, een soort verrekijker op statief, kon ze de beelden voor ons dichterbij halen. Met onze mobiel via haar lens maakte ze de nodige foto’s en filmpjes. Helaas niet van de beste kwaliteit. Later heb ik er van de ca 100 foto’s er 98 weggegooid. Bijzonder was ook een brutale aap die op een parkeerplaats razendsnel een stokje saté uit een tas plukte die aan het stuur van een motorbike hing. Onvoorstelbaar hoe snel hij dat voor elkaar had.

De jungletocht en de bloedzuigers.

Toen we de vorige dag in het hotel de tour regelden vertelde de organisator dat we een lange broek, ter bescherming tegen bloedzuigers, moesten aantrekken en muskieten spray moesten meenemen. Laat ik nu op deze trip geen lange broek hebben meegenomen, als enige. Geen nood, in de stad Pakchong was op de markt vast wel zo’n super lelijke flodderige olifantenbroek te koop. Niet dus, tot mijn grote opluchting, want in zo’n broek wil je nog niet dood gevonden worden, dus trok ik de langste korte broek aan die ik bij me had. In de auto kregen we beenkappen uitgereikt die we moesten aantrekken over onze sokken in de schoenen, dit om te voorkomen dat bloedzuigers de broekspijp inkruipen. Ik knoopte de bovenkant van de beenkappen zo dicht mogelijk vast tegen de onderkant van mijn korte broek, wat kan er misgaan zou je denken.

Nederlanders!

In onze jungle outfit trokken we met een groepje van zeven volwassenen en een kind nu echt de jungle in, smalle paadjes tussen gigantische bomen en begeleid door een kakofonie van tropische geluiden, hier kon ik echt van genieten. Na een tijdje hielden we stil bij een groepje bomen waar een stel gibbons van tak naar tak slingerden, best wel imposant wat voor een afstanden ze springend kunnen overbruggen. Lang konden we daar niet van genieten want er kwam een grote groep toeristen aan die luid pratend hun best deden om al het wild weg te jagen, en ja hoor het waren Nederlanders. Reis je 10.000 km, zit je midden in een park van 2000 m2, midden in de jungle, kom je verdorie Nederlanders tegen. En het ergste was: ze hadden van die ongelooflijk lelijke olifantenbroeken aan! Wat was ik blij dat ik er niet een gekocht had, ze hadden mij waarschijnlijk meteen als een van hun gelijke gezien en mij in een polonaise door de jungle gevoerd. Wat een nachtmerrie. Onze gids nam het verstandige besluit om van de normale route af te wijken en dieper de jungle in te trekken zodat we zeker waren om geen nieuwe irritante toeristen tegen te komen.

Gewond!

De tocht werd avontuurlijker en lastiger, maar ook leuker. Tot ik ontdekte dat mijn linker beenkap was afgezakt en er blote huid zichtbaar was, en ja hoor een rode wond. Duidelijk een bloedzuiger die zich intussen (dronken van geluk) volgezogen had losgelaten Een felle pijn schoot door mijn been, moest ik de gids vragen of ze medicijnen in haar rugzak had? Een flinke dosis morfine leek me hier wel van toepassing. Maar, dacht ik, we zitten in de jungle en hier gelden de wetten van de jungle. Als er gevaar dreigt dan wordt de zwakste van de groep achtergelaten, in dit geval duidelijk ik en niet langer het kind. Dus de pijn verbijtend zette ik mijn innemendste glimlach op en vervolgde de tocht terwijl ik hoopte dat niemand het bloed zou zien dat langzaam van mijn been in mijn schoen liep. Na ruim een uur kwamen we weer bij de auto terug en vertrokken we richting lunch. Gelukkig konden de beenkappen af, en mijn wond bleek bij nader inzien pietepeuterig klein. Mijn fantasie was weer op hol geslagen zoals jullie gemerkt hebben.

Geen olifanten.

Hoogtepunt van het bezoek aan het park zouden de wilde olifanten moeten zijn die hier in kuddes en solitair rondlopen. Op een gegeven moment kregen we van een andere gids de melding dat er olifanten gespot waren. In volle vaart met de auto daarheen, maar helaas in het dichte oerwoud zagen we alleen bomen en takken heen en weer bewegen door olifanten die zich daar verplaatsten.  Dus zonder een olifant gezien te hebben vertrokken we na een lange dag terug richting hotel.

Naar huis

De volgende dag vertrokken we richting ons huis in Hua Hin, een rit van zes a’ zeven uur. Onderweg hadden we nog een stop bij de Maeklong trainmarket. Dwars over deze markt rijdt een paar keer per dag een trein, zodra de trein er aan komt wordt het hele hebben en houden aan fruit, groente en andere handelswaren minimaal aan de kant geschoven en de zonweringen even opgetrokken om de trein door te laten. Na het passeren wordt alles in een handomdraai weer teruggezet. Leuk om eens te zien, maar wel heel erg toeristisch.
Terug in Hua Hin hebben we nog wat leuke dingen gedaan, “hoogtepunt” was een bezoek aan Venezia, een soort mini Venetië waar op elke sporadische bezoeker ca acht man personeel aanwezig was. Ben benieuwd hoe lang deze attractie nog bestaat.  Het echte (letterlijke) hoogtepunt was natuurlijk de verjaardag die van Henny die we hier uitgebreid gevierd hebben met onder andere een drankje in de rooftop bar van het Hilton, gevolgd door een super lekker etentje bij La Terasse, een restaurant aan zee.

Dat was het weer.
Khun Peter

 

 

 

 

 

 

maart 21, 2025 thailand zelf One Comment »

One Comment to Bezoek uit Nederland

  1. F.j.k. Van Rijt schreef:
    maart 22, 2025 om 9:48 am

    Zie ik het goed dat je een iets bleke huidskleur hebt. Die bloedzuigers zijn niet te onderschatten. Men zegt dat veel rode wijn drinken ipv bier het herstel zou versnellen.

    Bedankt voor je verslag

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *