Een bijzondere gast
Die hadden we niet uitgenodigd!
Ja, dat was even schrikken onlangs toen we een bijzondere gast hadden in onze tuin.
Dat er in Thailand veel slangen rondkruipen wisten we natuurlijk wel, we hadden ook al vaker slangen in onze tuin gehad, vooral bij onze vorige huisjes. Meestal waren ze ongevaarlijk.
Maar een paar weken geleden kroop er hier een rond, een paar meter van ons af, waarvan we het vermoeden hadden dat het geen lieverdje was. Paar foto’s en filmpjes gemaakt, en op facebook in de groep Snakes of Hua Hin geplaatst, daar werd bijna direct op gereageerd door verschillende slangendeskundigen. De boodschap was duidelijk: “Blijf uit de buurt!” Het bleek een spitting siamese cobra te zijn. Als hij je in de ogen spuugt ben je blind, en een beet van hem kan een volwassen mens doden. Waar is Freek Vonk als je hem nodig hebt! We zagen de cobra een kikker naar binnen werken, ongelooflijk de arme kikker was drie keer zo groot als de bek van de slang, maar toch kreeg hij hem naar binnen. Daarna verdween hij, helaas niet uit onze tuin, maar in een opening onder het looppad langs ons huis. Daar was een gat ontstaan doordat er wat stenen verzakt waren gedurende heftige regenbuien een aantal maanden geleden, we waren al van plan het gat dicht te gooien maar daar waren we nog niet aan toegekomen. Een aantal weken heel voorzichtig daar rondgelopen maar uiteindelijk het gat dicht gegooid met cement, aarde en stenen. We zijn weer gewaarschuwd en kijken weer wat beter uit waar we lopen en met onze handen in de tuin wroeten.
De situatie nu in Thailand.
In Thailand zijn er per dag rond de 8000 nieuwe besmettingen, lijkt niet erg veel op een bevolking van ca.70 miljoen, toch zijn de maatregelen hier vrij streng. Mondkapjes verplicht, ook op straat, in de auto en op de motorbike. En, verrassing, vrijwel iedereen hier houdt zich er ook aan. Dat is nogal een verschil met de Nederlanders, die vinden dat je de regels die de overheid adviseert niet slaafs moet opvolgen. Ik vraag me wel eens af, waarom rijden ze dan niet door een rood stoplicht? Dat is ook een opgelegde beperking van je vrijheid.
Bij de ingang van winkels, restaurants, zeg maar overal waar mensen naar binnengaan staan temperatuurmeters op een console in combinatie met een handgel spuiter. Even het apparaatje aanraken en je temperatuur wordt gemeten en deze wordt ook omgeroepen:” temperature normal”.
Sjoemelen ermee wordt dus lastig, want iedereen kan het horen. Ik heb zo’n idee dat dit systeem in Nederland er niet gaat komen.
Water
Jullie denken vast vaak dat wij het hier makkelijk hebben. Lekker weertje, lekker eten, zwemmen, relaxen, strandwandelingetje etc.
Maar even een voorbeeldje hoe makkelijk jullie het hebben in Nederland: als jullie een glaasje water willen loop je naar de kraan, vult het glaasje en klaar is kees. Dat is hier wel even wat anders. Het water wat we van het Thaise waternet krijgen is niet drinkbaar, wel overigens van goede kwaliteit want er zit minder kalk in dan het water wat we thuis van Vitens krijgen.
Dus we moeten flessen water kopen. Maar aangezien je hier vanwege de warmte veel meer water drinkt dan thuis zijn de gewone flessen van 1,5 liter die je kunt kopen bij de 7-Eleven, niet aan te slepen. Dus wij bestellen bij een lokale waterleverancier steeds vier grote flessen van 20 liter drinkwater, die worden netjes thuisbezorgd. We hebben eenmalig statiegeld voor de flessen betaald en nu betalen we 30 baht per 20 liter, incl. bezorgkosten (ca. 80 cent). Maar die flessen passen natuurlijk niet in de koelkast. Met behulp van een kantelbeugel schenken we die over in vaatjes van 6 liter, hiervan hebben we er altijd twee van in ons keukenkastje. Deze gieten we weer over in flessen van 1,5 liter, waarvan we er altijd drie in de koelkast hebben. En deze flessen gebruiken we weer om kleinere bidons te vullen waarmee we onze dorst de hele dag lessen, tot het eind van de middag tijd wordt voor andere dorstlessers. Dus hebben we het hier makkelijk? Nee dus!
Massage
In Thailand is er een ruim aanbod aan massagesalons. Sommige goed, sommige matig. Jaren geleden hebben wij bij ons in de buurt een zeer kundige masseuse gevonden, die alle certificaten in huis heeft en zich ook regelmatig laat bijscholen. Zij runt een kleine salon, en als we met ons tweeën komen huurt zij een collega in die ook al tientallen jaren in het vak zit. Elke maandag laten we ons daar een uurtje masseren, goed voor onze lijven en spieren. Voor mij is het ook een methode om mijn rugpijn onder controle te houden. Ik heb al jaren last van een lage rugpijn, zoals heel veel mensen dat hebben heb ik laatst gelezen, maar dankzij de massage is het beheersbaar, zij het dat het nooit echt weg is. Het rijden over de Thaise wegen met zijn gaten in de weg en vele drempels (alleen bij ons in de straat liggen er al zes) is ook niet echt bevorderlijk voor mijn arme rug. Onlangs, tijdens onze wekelijkse massage, hadden we het erover en toen kwam zij met het advies om eens een herbal massage te proberen. Dan gaan ze met grote warme kruidenbuidels je lijf masseren. Dat moet drie dagen achter elkaar, de eerste dag anderhalf uur de volgende dagen een uur. In die katoenen buidels zitten onder andere kurkuma, Thaise gember, kamfer en zeezout. Uiteraard wilde ik dat wel eens uitproberen. De volgende dag lagen de kruidenbundels al op mij te wachten in een grote stoompan. Halleluja, wat waren die dingen heet. Ik weet nu hoe een koe zich voelt als zij gebrandmerkt wordt, en ook hoe een stempelkussen zicht voelt. Niet alleen mijn rug werd afgestempeld met de hete buidels, maar ook benen en buik. Na drie dagen had ik het idee dat het wel geholpen had, maar helemaal pijnloos was ik nog niet. Echter, een paar dagen later, werd ik in de nacht wakker met heftige buikkrampen met net zo’n heftige uitstralingen naar de rug. Nooit eerder zoiets meegemaakt. Na een paar dagen werd het langzaam minder tot het uiteindelijk helemaal verdween. En je gelooft het niet, mijn lage rugpijn was toen helemaal voor 100% weg, en nu, enkele weken later, nog steeds helemaal weg. Het blijkt dat die hete massage stempels je lijf ook ontgiften, wetenschappelijk volgens mij niet bewezen, maar in de praktijk heb ik het wel alszodanig ervaren. Een hele bevrijding na al die jaren rugklachten.
Mijn verjaardag
Helaas kan ik mijn verjaardag niet stilletjes voorbij laten gaan, mijn verjaardag datum is inmiddels te goed bekend bij onze Thaise vrienden. Al weken voor die dag werd er al gevraagd wat ik ging doen. Dus maar een etentje in een mooi restaurant aan de zee georganiseerd, niet op de dag zelf maar op de vrijdag ervoor omdat dat de enige vrije dag is van vriend Nice. De locatie, ambiance en het eten was voortreffelijk en natuurlijk moest ik wat mooie cadeautjes in ontvangst nemen. Zie ook de foto’s hieronder.
Ik had mezelf ook een leuk cadeau gegeven. Bij Lazada, de Aziatische bol.com, had ik een accuboormachine besteld. Fraai geleverd in een koffertje, met een extra accu, hout en steenboortjes, verschillende bits en een flexibele bithouder, en dat voor een prijsje, je gelooft het niet, van 400 baht, oftewel ca 11 euro, inclusief bezorgkosten! Natuurlijk geen professionele kwaliteit, maar goed genoeg voor de kleine klusjes, en goed voor de lol natuurlijk vanwege de prijs.
Dat was het voor deze keer, er valt nog meer te vertellen bijvoorbeeld ons uitstapje naar Pranburi en niet te vergeten onze strijd tegen de duiven rond ons huis. Maar daarover de volgende keer.
Groet Khun Peter
- Een gevaarlijke rakker. Van afstandje met flink inzoomen gefilmd en gefotografeerd.
- De spitting siamese cobra, een beetje te dichtbij naar onze zin
- Als je goed kijkt zie je dat de Cobra een kikker in zijn bek heeft.
- De kikker zit nu in zijn buik.
- Waterfles in handige kantelbeugel
- De kruidenstempels in de hotpot
- Mijn verjaardag bij Coco51 aan het strand.
- En natuurlijk was er taart en andere zoetigheden.
- Accuboormachine, complete set voor 11 euro! (en hij doet het nog steeds).
- Mijn cadeautjes, een fraaie (dure) portemonnee, en een bijzonder klokje.
- Thaise bbq bij Mr Nice
- Het werk van een meteoroloog kan hier niet echt boeiend zijn, lijkt me.
Heerlijk om te lezen. Vier het leven