Nieuwjaarsviering in Thailand

Driemaal nieuwjaarsvieringen.

Ze houden hier in Thailand wel van een feestje. Kerstmis, toch een christelijk feest, wordt hier  in het overwegend boeddhistische land ook uitbundig gevierd. Hotels en restaurants bieden galadiners aan, winkelcentra en grote hotels worden opgetuigd met grootse versieringen en ook de jaarwisseling wordt uitbundig gevierd, grote mensenmassa op het strand en natuurlijk vuurwerk. De Thaise jaartelling wijkt af van de westerse, maar ze hanteren beiden tellingen hier,  zowel het westerse 1 januari 2023 als de Thaise telling 1 januari 2566. Pas op dertien en veertien april wordt het Thaise nieuwjaar officieel gevierd, de Songkran genaamd. De belangrijkste en feestelijkste traditie in Thailand waarbij enorme watergevechten gehouden worden. Je moet er van houden om kletsnat gegooid te worden met ijskoud, niet al te schoon water. Wij hebben het een keer aan de lijve ondervonden, maar het is niet echt ons feest. Helaas valt het niet altijd te vermijden, of je moet je thuisblijven.  Naast de Songkran, die het einde van de droge seizoen inluidt, vieren ze hier ook nog het Chinese nieuwjaar, compleet met drakenoptochten en veel knalvuurwerk. Veel Thaise mensen hebben Chinese roots, vandaar.  Hier in Hua Hin merken we daar niet zoveel van, we zien alleen in bijvoorbeeld de Makro dat er veel Chinese versieringen worden aangeboden.

Opmerkelijk is ook dat er rond de jaarwisseling en de Songkran heel veel doden in het verkeer vallen, terwijl Thailand toch al bekend staat als een van de gevaarlijkste landen ter wereld qua verkeer, alcohol en roekeloosheid  in het verkeer zijnde grootse boosdoeners. Die periode staat hier bekend als “the seven dangerous days” , vele doden per dag is vrij normaal. Gisteren stond de teller na zeven dagen op 316. (vergelijk Nederland 2021 582 doden in een heel jaar). Het dragen van een helm zou wel helpen, maar hoewel eigenlijk verplicht wordt daar nauwelijks op gecontroleerd.
Oh ja toch wel, de politie heeft een campagne aangekondigd en gaat de helmplicht strenger hanteren, niet per 1 januari, maar na de 7 dangerous days.  Thaise logica! Heb er weinig vertrouwen in dat er iets gaat veranderen, de meeste Thai weten wel waar de checkpoints komen te staan, en met een paar honderd baht mag je vast wel weer verder.

Wij hebben oud en nieuw bescheiden gevierd, met een bezoek aan  mega winkelcentrum Bluport (mooi versierd), waar we Avatar 2 gezien hebben, daarna een Indiaas restaurant bezocht en een bar met live muziek, Op 1 januari werden we getrakteerd door vriend Nice op een Thaise bbq. Deze wordt door een gespecialiseerd restaurant bezorgd inclusief alle ingrediënten en toebehoren en de volgend dag wordt de bbq weer opgehaald.

 

De Thaise consumptie maatschappij in vergelijk met de westerse

Onlangs stond er in de Volkskrant een column van Peter de Waard over voedselverspilling .  De cijfers waren verbijsterend.  Ik citeer een stukje uit zijn column: “Volgens een vorig jaar verschenen VN-rapport wordt jaarlijks 923 miljoen ton aan voedsel weggegooid: 61 procent is daarbij afkomstig van huishoudens, 26 procent van de horeca en 13 procent van de winkels. Het is genoeg om 23 miljoen vrachtwagens van 40 ton mee te vullen. Bumper aan bumper zouden die zes keer de aardbol omcirkelen. Aardappelen (al dan niet verwerkt tot friet), melk, boterhammen en appels worden het meest weggegooid. Ongeveer eenvijfde van al het voedsel in de wereld dat in supermarkten en andere winkels wordt gekocht, verdwijnt in de afvalbak. Als daarbij het voedsel wordt opgeteld dat verloren gaat bij de productie en het vervoer, loopt dat op tot eenderde deel van de mondiale voedselopbrengst.” (einde citaat)

Ik heb sterk het idee dat het in armere landen toch anders gaat, zoals als hier bijvoorbeeld in Thailand. Mensen hebben de luxe niet om te verspillen. Een bewijs hiervan vind je bijvoorbeeld bij de Makro, op de vleesafdeling ligt voedsel te koop die in westerse landen de winkel en restaurant niet halen.  Nieren, darmen, hart,  kippentenen, varkenspootjes, de huid van het varken of kip, en zelf zakken met kippenbloed kun je hier kopen. Ik heb er wat foto’s van gemaakt. Ook in de Filipijnen heb ik meegemaakt  dat na de slacht van een varken (voor de nationale lekkernij Lechon) alle delen van het beest gebruikt worden, De huid die lekker knapperig geworden is aan het spit wordt als een snackje op tafel gezet, Alle ingewanden en organen worden gebruikt, en ook hier wordt het bloed opgevangen en verwerkt.
Toch wel apart die verschillen met het westen te observeren.

De minder leuke dingen in Thailand

Regelmatig schrijf ik in mijn blog over de ontelbare leuke zaken die we hier in Thailand meemaken en daar valt niets op af te dingen.  Maar omdat ik niet beticht wil worden dat ik alles hier met een roze bril bekijk, wil ik ook hier een aantal dingen benoemen die absoluut minder leuk zijn.
Ten eerste natuurlijk de muggen. Ze kunnen dagenlang voor irritant jeukende bultjes zorgen. Vreemd genoeg heb ik daar het laatste half jaar niet zo heel veel last van, blijkbaar vinden ze mijn bloed niet lekker (alcohol?), terwijl ik me niet of nauwelijks insmeer met deet slaan ze mij meestal over. Mijn vrouw daarentegen, die bij van wijs van spreken tweemaal daags een bad neemt in deet wordt meermaals geprikt. Aangezien zij al een keer dengue gehad heeft is dat natuurlijk zorgelijker. Maar er zijn ook andere irritante bijtertjes, bijvoorbeeld grote rode mieren die uit een boom in je nek vallen en hun tandjes met het grootste plezier in je velletje zetten. Ook die kunnen flinke jeuk veroorzaken. Er zijn ook kleine rode miertjes die vreselijk hard kunnen bijten, ze zitten soms in de tuin onder een struik, en voor je het in de gaten hebt zitten er enkele tientallen op je hand of voet.
En dan zijn daar de slangen. Thailand is het land van de slangen, er komen hier  zo’n 200 soorten voor waarvan 60 giftig. Maar ook door een niet giftige wil je liever niet gebeten worden. Beiden soorten hebben we al eens in onze tuin gehad, het blijft oppassen.
Een andere bron van irritatie vormen de straathonden, naar schatting leven er zo’n 1 miljoen honden hier op straat, naar mijn idee de meeste ervan bij ons in de straat.  Als je in het donker op de motorbike rijdt moet je oppassen, want ze liggen vaak midden op de weg, liefst tussen twee lantaarnpalen in waar het net donker is. Maar het meest irritante is het massale geblaf en gehuil in de nacht. Vaak  begint er eentje, waarna de rest volgt. Soms minutenlang. En net als je weer bijna ingeslapen bent, ja hoor, daar begint het feest weer opnieuw.
Dan is er nog een, niet zo voor de hand liggend maar hoog op mijn lijst van super irritante zaken in Thailand,  namelijk de Bee Gees. Ik denk dat ik dat moet uitleggen. Als wij een rustig restaurantje of barretje binnenlopen waar alleen Thaise mensen zitten dan schalt er mooie Thaise muziek uit de luidsprekers. Soms ballade achtige nummers, soms hele vrolijke songs, okay, wij verstaan het niet, maar dat geeft niet want van Normaal verstond ik meestal ook niet de helft, en van de koeterwaalse teksten van Blof heb ik nooit ook maar iets begrepen (“Er zijn vliegtuigstoelen, miljoenen bijbedoelingen en bovendien zijn er limousines en er zijn leugens over sterren die we toch nooit zien”, uit ‘Holiday In Spain’. Man, man, man!) . Maar goed, zodra wij binnentreden denkt de dienstdoende serveerster, oh een farang (westerling), ik moet westerse muziek opzetten om ze te pleasen. En negen van de tien keer krijgen we dan die vreselijke Bee Gees te horen. Ik heb niets tegen muziek uit de jaren zestig en zeventig, maar juist deze groep met hun geitenbek stemmetjes vind ik niet te pruimen. Ik heb altijd het idee gehad dat ze tijdens het zingen met een te strakke broek op een paaltje zitten, luister maar naar (of liever niet) naar staying alive. I rest my case.
Onlangs hebben we zowaar iemand zover weten te krijgen dat ze de Thaise muziek weer opzette, ze was wel verbaasd dat wij dat verzochten. Rare farang.

Pizza
Een tijdje geleden bestelde een Thaise vriendin van ons in het restaurant  van Nice een pizza. Die heeft hij helemaal niet op zijn menu staan, maar dat geeft niet, het wordt gewoon bij een pizzaboer online besteld en bij Nice afgeleverd. Zie ik in Nederland nog niet gebeuren dat je in een restaurant eten bij een ander restaurant besteld. Maar hier kan het, en oh ja ze neemt ook nog haar eigen wijn mee! Wat ons al vaker verbaasde is dat er bij een bestelde pizza tientallen zakjes tomatenketchup worden meegeleverd. Maar laatst zagen we Nice een grote hoeveelheid ketchup over een heerlijke pizza smeren, en toen viel het kwartje. Blijkbaar vind een Thai het lekker om een heerlijke pizza tot een grote tomatenderrie te degraderen. Een bizar Thais gebruik.  Toen we dit aan onze twee Canadese vrienden vertelden vielen ze bijna van hun stoel. Nice ermee confronterende en gevraagd hoe hij het zou vinden als we een van zijn beste gerechten, met veel zorg in de keuken bereid, zouden vol smeren met ketchup reageerde gechokeerd.  Hij zette grote ogen op van verontwaardiging, “zoiets doe je toch niet” stamelde hij.  We gaan het een keer doen.

 

Groetjes en tot het volgende blog
Khun Peter

 

 

januari 8, 2023 thailand zelf One Comment »

One Comment to Nieuwjaarsviering in Thailand

  1. Frans van Rijt schreef:
    januari 8, 2023 om 9:21 am

    Hoi Peter, met veel genoegens gelezen. De minnetjes zal je overal aantreffen. Genieten is een mooie zaak.
    Hier in Apeldoorn was een vuurwerk verbod. We waren 1 van de 7 steden in NL waar het verboden was om vuurwerk af te steken. Vuurwerk verkopen was WEL toegestaan. Nu steek ik ieder jaar 2 sierpotten vuurwerk af. Dus ik op 31 december om 15.00 uur nog even naar het vuurwerk verkooppunt hier vlak in de buurt. Kermis mensen die in hun loods ook vuurwerk mogen verkopen. Ik was benieuwd of ze wel wat zouden verkopen ivm het afsteekt verbod. Toen ik aan kwam rijden kon ik in eerste instantie de auto niet kwijt?!. De winkel stond bom-vol met enthousiaste kopers. Alle vuurwerkpakket boven de €75,- (tot €425,-!!!) Waren uitverkocht. Ik kon uiteindelijk met moeite mijn 2 stuks vuurwerk kopen. Ik was duidelijk een kleine koper. Toen ik buitenkwam schoten mij de inflatie, hoge stookkosten, etc door het hoofd. Of zou het toch niet zo slecht gaan in NL.
    ‘S avonds waren we bij een vriend en dochter/schoonzoon. Ik heb om 12.00 uur zelden zoveel vuurwerk afgestoken zien worden. Geweldig.
    Hoorde de volgende dag dat het vuurwerk verbod geen succes was geweest. De politie had ook niet gehandhaafd. De politie Apeldoorn zou de cijfers van boetes nog geven. Tot op geden 0
    Mooi en gezond 2023

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *