Trip naar Kuala Lumpur
Waarom we kozen voor Kuala Lumpur
Wij pensionados hebben zeeën van tijd, maar dat gold niet voor de andere leden van ons beoogde gezelschap, die konden restaurant cq shop niet zo lang in de steek laten. Dus was het meest logische om als vertrekpunt onze woonplaats Hua Hin te kiezen, en laat daar nu net vandaan viermaal wekelijks een internationale vlucht te vertrekken naar Kuala Lumpur. Dus de keuze was snel gemaakt. Op woensdag vertrekken en op zondag terug met de Maleisische luchtvaartmaatschappij Air Asia, die veel op en in Thailand vliegt. Helaas moest onze goede vriendin op het laatste moment vanwege ziekte (geen Corona) afzeggen zodat we uiteindelijk met zijn vieren vertrokken.
De voorbereiding.
Air Asia bood een voordelig package aan op Kuala Lumpur (hier verder KL genoemd), vlucht en hotel samen bleek veel goedkoper dan apart en er was keuze genoeg uit hotels, eigenlijk het complete pakket van Expedia. Een strategische lokatie was, gezien onze beperkte tijd aldaar erg belangrijk. Uiteindelijk kozen we voor een hotel in de zogenaamde “Golden Triangle”. In het hartje van KL en op korte afstand van diverse bezienswaardigheden, volgens Google Maps was het zelfs een fluitje van een cent om bijvoorbeeld van ons hotel naar de Petronas Towers te lopen. Nog even de reviews van het hotel bekeken, ja hoor prima locatie en veel restaurants in de nabije omgeving. Boeken dus maar.
De werkelijkheid bleek echter iets anders.
Na een vlucht van twee uur, met een voortreffelijke Maleisische maaltijd aan boord (waarover later meer), en een rit van van pakweg anderhalf uur kwamen we in de middag in het hotel aan. Omdat een lid van ons gezelschap, ik zal geen namen noemen maar het is een grote en aardige kerel, een ongelooflijke honger had want hij had al zeker twee uur niets gegeten, zochten we snel een restaurant op. Redelijk dicht bij het hotel vonden we een groot restaurant waar we wat eten en een biertje bestelden. Maar huh, want denk je: Beer, no have sir! In de loop van de dag kwamen we erachter dat er in de wijde omgeving van het hotel geen alcohol verkocht werd, niet in restaurants en niet bij de 7-Elevens. Maar gelukkig is water ook erg lekker! Ook de bezienswaardigheden op loopafstand bleken veel verder weg dan gedacht. KL is echter een supermoderne stad met onvoorstelbaar goed openbaar vervoer. Diverse treinlijnen, metro en skylines en bussen. Er waren vijf buslijnen die gratis waren, de routes waren aangegeven in kleuren en op diverse punten kruisten die elkaar. Als tijd geen rol speelt is dit ideaal. Verder reden er genoeg Grab taxi’s waar we veel van gebruik hebben gemaakt.
Maleisië is een overwegend een Soennitisch Islamitisch land, volgens Wikipedia is 60% islamitisch, maar als ik het zelf had moeten inschatten, gezien het aantal vrouwen met hijabs, zou dat aantal eerder op 90% moeten uitkomen. Naast ons hotel zaten een tiental textiel grote winkels waar ze hijabs in gigantische aantallen verkochten.
Sightseeing in KL.
Aangezien we maar iets meer als drie dagen de tijd hadden moesten er keuzes gemaakt worden. Uiteraard stonden de niet te missen Petronas Twin Towers op het programma. Nog niet zo lang geleden de hoogste gebouwen ter wereld. Als je er vlak voor staat besef je pas wat een enorme kolossen het zijn. Uiteraard kun je tegen betaling met de lift naar boven hetgeen Mr. Nice en Auhm gedaan hebben. Zeer de moeite waard zijn enkele prachtige parken, het KLCC-park achter de Twin Towers met een fontein show, het KL-Ecopark met de Cannopy wandeling (via loopbruggen over de jungle), Chinatown , paleizen en moskeeën. In het noorden van KL zijn we met de trein naar de Batu Caves geweest. Deze tempelgrotten zijn te bereiken via een hele steile trap met 272 treden. Boven stonk het echter vreselijk door poep van apen en vleermuizen. Aan de voet van de trap waren allerlei winkels van de hindoestanen hetgeen een apart sfeertje opleverde. Gelukkig vonden we verderop in KL ook een gezellige wijk, Bukit Bintang, met veel barretjes en restaurants. Ik ga hier verder geen uitgebreide beschrijving geven van alle bezienswaardigheden, want ik ben tenslotte geen (gratis) reisgids. De foto’s spreken hopelijk voor zich zelf.
De Maleisische keuken.
Even gegoogeld, nee er zit geen Maleisisch restaurant in Arnhem (wel in Rotterdam zuid, jongens!), en dat is een GROOT GEMIS!
De kennismaking met deze keuken begon al in het vliegtuig van het Maleisische Air Asia. Online hadden we vooraf de maaltijden besteld, keuze uit maar liefst vijftien gerechten. Op de heenvlucht hadden we Pak Nasser’s Nasi Lamak en Nasi Padang met prawn crackers en op de terugvlucht Roasted Chicken met een zwarte pepersaus en Nasi Goreng Lemak. Kosten: 100 baht (ca 3 euro) per maaltijd. We hebben de bakjes tot de laatste kruimel leeg gelikt, potverdrie nog nooit zo’n goede maaltijd in de lucht gehad! De Maleisische keuken is een mengeling van de Chinese, Indonesische, Indiase en Maleisische keukens, een ware openbaring. Het water loopt me met het schrijven van dit stukje nog steeds uit de mond.
Terug in Hua Hin
Bij aankomst op de luchthaven van Hua Hin verliep het iets minder voorspoedig, ten eerste werd iedereen voor de ingang van de terminal op temperatuur gescand en voorts was de kleine bezetting op de Immigratie niet echt berekend op aankomst van een honderdtal passagiers tegelijk met allerlei moeilijke visa. Het duurde ruim een uur voordat we met de nodige stempels de terminal konden verlaten.
Omdat ik de laatste tijd niet zo heel veel blog (druk, druk) voeg ik hier ook nog wat foto’s toe van onze bezigheden in het inmiddels bloedhete Hua Hin.
Groet Kuhn Peter