Eindelijk, we zijn weer terug!
Dat hadden we niet verwacht
Toen we juli 2020 voor vier maanden terug naar Nederland vertrokken hadden we niet verwacht dat het in werkelijkheid zeventien maanden zouden worden. De geplande vlucht in oktober konden we op onze buik schrijven. We waren niet de enige met dit probleem, want we spraken vorige week een paar Engelsen die voor een maand teruggingen naar Engeland, het werden er negentien!
Vele vergeefse pogingen
Terugkeer eerder naar Thailand was wel mogelijk geweest maar uiterst onaantrekkelijk. We moesten dan veertien dagen in een door de overheid goedgekeurd (peperduur) hotel in quarantaine. Je zit dan echt twee weken opgesloten in je hotelkamer, drie keer per dag wordt er een maaltijd voor je deur neergezet. Alcoholische dranken streng verboden, edoch dat was het minste probleem (krijg spontaan een Pinokkio neus). Maar om een paar duizend euro te betalen voor een vrijwillige gevangenis ging ons iets te ver. Toen de quarantaine werd versoepeld naar zeven dagen begonnen we te twijfelen, maar toen kwam de Phuket Sandbox optie. Wel zeven dagen in een goedgekeurd hotel maar geen huisarrest. Net toen we besloten dat maar te doen nam het aantal besmettingen weer toe en ging Thailand van kleurcode geel naar oranje, gevolg: de verplichte extra verzekering die we afgesloten hadden voor de Covid-19 dekking verviel, en daarmee ook de mogelijkheid om af te reizen.
November, nieuwe kansen
Dankzij de afgenomen besmettingen en de inmiddels hoge vaccinatiegraad (soms 1 miljoen prikken op een dag!) werd er per 1 November een nieuwe aantrekkelijke optie aangeboden: Test en Go. Een PCR test vlak voor vertrek, bij aankomst 1 nachtje hotel met een PCR test en met een negatief resultaat ben je vrij om te reizen. Ook moet je de zgn. Thailand pass aanvragen, waarmee je een QR code krijgt waarmee je het land in mag. Deze kun je online aanvragen, in die procedure moet je allerlei documenten uploaden, zoals vaccinatiebewijs, hotelboeking, paspoort etc. Niet langer dralen, dus vlucht geboekt, PCR test in Arnhem geboekt en gaan met die banaan. Echter, flinke domper, ik test positief! Geen klachten, dubbel gevaccineerd en al eerder COVID-19 gehad. Vlucht omboeken naar veertien dagen later, in de hoop dat het virus dan uit mijn lichaam is (achteraf gezien wel behoorlijk optimistisch). Maar deze geboekte vlucht was wel heel aantrekkelijk omdat we dan samen konden reizen met zoon Jasper en vriend Hendrik, niet alleen uiterst aangenaam gezelschap maar ook konden we meeliften met hun golden status bij Qatar Airlines, wat onder meer betekende dat we veel meer bagage mee konden nemen.
De laatste dagen voor het beoogde vertrek waren spannend, komt de Thailand pass op tijd binnen en hoe pakt de PCR test uit? Een vreemde gewaarwording, een paar dagen voor je voor ca. 8 maanden vertrekt weet je nog niet zeker of het doorgaat. Maar gelukkig pakte alles positief uit, dwz de test was natuurlijk negatief, wat een opluchting.
Daar gaan we met 84 kg bagage
Met drie grote koffers, totaal 84 kg, en de nodige handbagage togen we uiteindelijk op 9 december naar Schiphol, we hadden een auto gehuurd, want met al die bagage in een drukke trein zagen we niet zitten. Bijkomend voordeel, we hoefden geen dikke jas aan te trekken om de kou te trotseren, een vest was voldoende, en de komende acht maanden hebben we niets aan een dikke jas.
Tjonge Jonge, wat een luxe!
Dankzij de golden status van de jongens (en hun opgespaarde punten) konden we van Amsterdam naar Doha business class vliegen. Door de tussenschotjes weg te klikken hadden we een prachtige ruime cabine voor ons vieren. Terwijl er een grote stroom reizigers langs onze plaatsen liepen richting economy zaten wij, uiterst decadent, aan de champagne. Een beetje opgelaten voel je je dan wel (maar ook wel leuk). Er was een riante keuze uit heuse haute cuisine gerechten en een prachtige wijnkaart. De kwaliteit was niet te vergelijken met wat je normaal gesproken krijgt. De gerechten zouden in een sterrenrestaurant niet mis staan.De maaltijd sloten we af met als dessert een kaasplankje met een voortreffelijke twintigjarige port! En heb ik het nog geeneens gehad over de royale zitplaatsen, de stoelen konden helemaal plat zodat je languit kon liggen slapen. Indien gewenst kon je ook nog een pyjama krijgen!
Helaas was de pret na Doha voorbij. Op de volgende zes uur durende vlucht naar Bangkok zaten we weer gewoon economy, helemaal klem tussen de medepassagiers. Het contrast had niet groter kunnen zijn. Even doorbijten tot Bangkok!
Wat een organisatie
De vlucht van Doha naar Bangkok was helemaal volgeboekt, dus er kwamen ruim driehonderd passagiers tegelijk aan op de luchthaven. Maar van een chaos was geen sprake. Er waren een stuk of honderd plastic stoelen klaargezet waarop we moesten zitten voor een eerste controle. Razend snel werd hier gecontroleerd of je de juiste papieren paraat had, paspoort, QR code van je Thailand pass etc. Daarna kon je door naar de officiële controle, dankzij de voorcontrole verliep dat supersnel. Ook de immigratie, waar je normaal toch wel een tijdje in de rij staat, waren we binnen een paar minuten gepasseerd. Eenmaal in de aankomsthal werden we opgewacht door wel honderd mensen die met bordjes van de verschillende hotels stonden te wapperen. Het vervoer van de luchthaven naar hotel was namelijk verplicht, begrijpelijk want ze willen niet dat je zomaar het land intrekt.
Maar hoe vind ik mijn hotel tussen al die wapperende bordjes. Geen nood, ook hier stond iemand te helpen die onze naar de juiste plek doorverwees. Vijf minuten later zaten we in een busje richting hotel. Wat een uitstekende organisatie. Hier kan Nederland nog wat van leren.
Nog een nachtje in spanning
We hadden een hotel geboekt met het Test en Go package in de buurt van de luchthaven. Daar aangekomen werden we buiten door medewerkers in plastic jassen opgewacht. Na uitleg van de procedure konden we in het hotel de PCR-test laten afnemen. Daarna werden we opgesloten in onze kamer met onze lunch, mooi verpakt in afsluitbare kunststof dozen. De lunch bestond uit heel veel rijst (natuurlijk) en een best wel redelijke groene curry. Helaas was dit de laatste goed weg te hachelen hap in dit hotel. Aantal uren later, een klop op de deur en daar stond onze hoofdmaaltijd. Weer heel veel rijst, broccoli en mais, en squid, Je verzint dit niet, dit zijn net de dingen die ik niet te pruimen vind, bovendien was de squid zo taai als een stuk rubber. Maar goed, om middernacht kregen we horen dat de test negatief was en konden we de volgende ochtend (na weer een ontbijt met hoofdzakelijk rijst) eindelijk richting huis vertrekken. Natuurlijk met onze vaste taxi Miss Pu, ooit bijna dankzij ons door een rennende olifant verpletterd! We herinneren haar hier nog regelmatig aan.
Eindelijk thuis
Ons huisje was netjes schoongemaakt (volgens Thaise maatstaven uiteraard), pestcontrol had al het ongedierte vernietigd, alle apparatuur zoals koelkast, wasmachine en airco’s waren gecontroleerd op werking en schoongemaakt. Dit alles dankzij onze fantastische vriendin en huisbuis Miss Pui.
Uiteraard gingen we eind van de middag naar het restaurant van Mr.Nice waar we onze oude vertrouwde plaatsen weer innamen. Dat we weer terug waren ging als een lopend vuurtje door de contreien, vaste gasten kwamen ons begroeten en we bleven zwaaien na alle gebruikelijke passanten. Zoals Daddy, de fietsende Duitse tweeling en allerlei andere min of meer bekenden. Daarover een ander keer meer. Een tafereel dat zich dagelijks herhaalt.
En toen kwam Omicron
En toen, amper twee weken nadat we Thailand binnenkwamen werd de Test en Go optie opgeschort dankzij de nieuwe variant en moeten alle nieuwe aanvragers weer zeven dagen in quarantaine! Hebben wij even geluk gehad. En de jongens natuurlijk die net op doe nipper nog een vakantie van tien dagen hebben kunnen vieren. Eindelijk viel het kwartje onze kant op!
En weer lekker eten
We genieten weer van het Thaise eten, Mr.Nice heeft een paar nieuwe gerechten op de kaart staan die ons uitstekend bevallen. Zal daar een volgende keer wat meer over vertellen.
En oh ja, het weer is fantastisch, met temperaturen rond de 29 graden is het goed vol te houden. Langzaam wordt het water in ons zwembad ook wat warmer zodat we daar ook weer van kunnen genieten.
Tot de volgende blog
Khun Peter
Goedemorgen Peter, wat een mooi verhaal. Geweldig dat het jullie weer is gelukt. Het leven is mooi en de kersen moet je er zelf opleggen.
Ook mijn broer had een vergelijkbaar verhaal. Woont alweer 4 jaar in India, was een tijdje in Finland om daar als fysiotherapeut geld te verdienen (hij heeft 20 jaar geleden de Finse nationaliteit aangenomen). Was een weekje in Nederland om familie/vrienden goedendag te zeggen. Had een klein tasje handbagage en toen kwam covid. Zijn paspoort lag op de Indiase ambassade in Helsinki.(een te lang verhaal voor dit bericht). Het weekje Nederland werd 13 maanden Nederland. Wat was die blij dat hij weer naar huis kon.
Jullie een heel mooi en gezond 2022. Geniet van het leven.
Groetjes
Frans
Hoi Frans
leuk om wat van je te horen. Wat een horror verhaal van je broer. Wij zijn super blij weer terug te zijn, ondanks dat we ook genoten hebben van onze periode in Nederland. Met geboorte van kleinkind, een prachtige meid, en aangezien we thuis wonen samen met zoon en vrouw en zijn twee dochters hebben we de eerste veertien maanden dagelijks kunnen genieten van haar ontwikkeling, Toen we vertrokken kon ze al lopen en en Opa zeggen. Dat hadden we niet willen missen. Heel veel groeten. Peter en Els
Wat een geweldig leuk verhaal weer! En wat hebben we genoten van de reis en de gezelligheid in Hua Hin. Geniet er van! Wij missen het al weer enorm!
Jazeker, het was super gezellig. En wat een geluk hebben jullie ook gehad met het test and Go pakket!